🎶 Volare: Το τραγούδι που έχασε τη Eurovision αλλά κέρδισε την αθανασία

Υπάρχουν τραγούδια που κερδίζουν διαγωνισμούς, και υπάρχουν τραγούδια που γράφουν ιστορία. Το “Volare”, ή πιο σωστά “Nel blu, dipinto di blu”, του Domenico Modugno, ανήκει στη δεύτερη κατηγορία: σε αυτά που ηττήθηκαν στη σκηνή αλλά θριάμβευσαν στο σύμπαν.

🔹 Μια απόρριψη που μετατράπηκε σε θρίαμβο

Το 1958, η Ιταλία στέλνει το “Volare” στη Eurovision, με ερμηνευτή τον ίδιο τον Domenico Modugno – έναν τύπο που δεν έμοιαζε με τίποτα που κυκλοφορούσε τότε. Ανοιχτός, θεατρικός, με φωνή που δεν τραγουδούσε απλώς, πετούσε.

Κι όμως, το τραγούδι δεν κέρδισε. Βγήκε τρίτο. Οι επιτροπές δεν ψήφισαν την τρέλα, τη μαγεία, τον συναισθηματικό αυθορμητισμό. Ψήφισαν «ασφαλή» πράγματα. Όπως πάντα.

Στην πραγματικότητα, οι επιτροπές το είχαν αρχικά απορρίψει εντελώς, μέχρι που τελικά επελέγη για συμμετοχή με… επιφύλαξη. Ίσως δεν ήξεραν τι είχαν μπροστά τους.

Spoiler: δεν το ήξεραν.

🔹 Από την Eurovision… στην αιωνιότητα

Το κοινό όμως είχε άλλη άποψη. Το τραγούδι σάρωσε παγκοσμίως. Πούλησε εκατομμύρια δίσκους, μπήκε στα charts της Αμερικής – κάτι σχεδόν αδιανόητο για ιταλικό τραγούδι εκείνη την εποχή – και κέρδισε δύο Grammy Awards, τα πρώτα που δόθηκαν ποτέ:

• Best Record of the Year
• Best Song of the Year

Και όχι, δεν τα πήρε σε κατηγορία “ξένου τραγουδιού”. Τα πήρε στα mainstream, απέναντι σε όλους τους Αμερικάνους γίγαντες.

🔹 Volare… oh oh! – Γιατί τραγουδιέται ακόμα

Από τότε, το τραγούδι διασκευάστηκε δεκάδες φορές: από Dean Martin, David Bowie, Gipsy Kings μέχρι… γάμους, ταβέρνες και karaoke όλου του κόσμου. Έγινε παγκόσμια πολιτισμική κληρονομιά, από εκείνες που δεν χρειάζονται μετάλλιο για να έχουν βάρος.

Η μουσική του Modugno σε έπαιρνε αγκαλιά και σου έλεγε:
“Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνεις τα λόγια. Αρκεί να θες να πετάξεις.”

Και το έκανε. Κάθε φορά.

🏆 Ο χαμένος που έγινε θρύλος

Το “Volare” είναι η απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να κερδίσεις για να νικήσεις.
Δεν χρειάζεται να πάρεις την πρώτη θέση για να γίνεις το πρώτο τραγούδι στις καρδιές του κόσμου.

Οι επιτροπές ξεχνιούνται. Τα τραγούδια που αγαπήθηκαν, ποτέ.

Volare, oh oh.
Cantare, oh oh oh oh.
Nel blu, dipinto di blu…
Και κάπως έτσι, το μπλε έγινε τραγούδι.