Μεγάλα Ερωτήματα Είναι ο έρωτας τυφλός?

Αφού ο έρωτας είναι τυφλός, γιατί όλοι ψάχνουμε κάποιον/α “να μας γεμίζει το μάτι”;

Λένε πως ο έρωτας είναι τυφλός. Ότι δεν κοιτάει εμφάνιση, δεν μετράει κιλά, ηλικίες ή κοινωνική θέση. Ότι απλώς συμβαίνει. Κι όμως, στην πράξη, όταν μας ρωτάνε “τι ψάχνεις;”, πολύ συχνά η πρώτη απάντηση είναι κάτι μεταξύ “να μου αρέσει” και “να με τραβάει εμφανισιακά”. Λογικό, θα πει κάποιος — η πρώτη εντύπωση είναι οπτική. Αλλά κάπου εδώ ξεκινάει το παράδοξο.

Αν ο έρωτας είναι τόσο “υπερβατικός”, γιατί παίζει τόσο σημαντικό ρόλο το αν κάποιος ή κάποια «μας γεμίζει το μάτι»;

Η απάντηση — όσο κι αν δεν είναι ρομαντική — είναι απλή: ο έρωτας μπορεί να είναι τυφλός, αλλά εμείς βλέπουμε μια χαρά.

Ο εγκέφαλός μας, θέλει δεν θέλει, φιλτράρει τους ανθρώπους μέσα από βαθιά, εξελικτικά και κοινωνικά προγράμματα: τι θεωρούμε ελκυστικό, τι μας θυμίζει ασφάλεια ή πρόκληση, τι μας κάνει να νιώθουμε σημαντικοί, ποθητοί, “αρκετοί”. Και σε μια εποχή όπου η εικόνα κυριαρχεί — από Instagram μέχρι τα dating apps — είναι φυσικό να εκπαιδευόμαστε να βλέπουμε πρώτα και να νιώθουμε μετά.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι θέλουμε κάτι όμορφο. Το πρόβλημα είναι όταν περιοριζόμαστε σε αυτό. Όταν συγχέουμε τη σωματική έλξη με το βάθος σχέσης, ή όταν αποκλείουμε ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι το “ταίρι” μας, μόνο και μόνο επειδή δεν έκαναν δυναμική πρώτη εμφάνιση.

Η αλήθεια είναι πως η ομορφιά τραβάει την προσοχή, αλλά ο χαρακτήρας την κρατάει. Και κάποιες φορές, αυτό που δεν «σου γεμίζει το μάτι» στην αρχή, γίνεται το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο… όταν το δεις με τα μάτια της ψυχής σου.

Οπότε ναι — ο έρωτας μπορεί να είναι τυφλός. Αλλά αν θέλεις να δεις καθαρά, μην του φοράς γυαλιά ηλίου απ’ το πρώτο ραντεβού.